Magnetic Particle
Manyetizma, maddelerin bazı maddeleri kendine çekebilme özelliğidir. Bu özelliği bir mineral üstünde ilk fark eden eski Yunanlılar olmuştur. 1920'nin başlarında William Hoke metaller üzerindeki çatlakların renkli manyetik parçacıklarla tespit olunabileceğini keşfetmiştir.
Bir manyetik alanda, mesela, bir mıknatısın iki kutbu arasında, manyetik akı çizgilerinin belirlenmesi için manyetik tozlar kullanıldığı malumdur. Manyetik tozlar manyetikleştirilmiş bir katı parçanın dış yüzeyindeki kuvvet çizgilerini belirlemek için de kullanılır.
Ferromanyetik malzemeler içindeki süreksizlikler manyetik permeabilitide ani değişmelere sebep olurlar. Bu değişmeler parça üzerine serpilmiş manyetik tozun belirli noktalarda toplanması ile görünür hale getirilir. Tabiidir ki bu toz kuvvetli manyetik gradienti daha iyi belirleyecektir. Bir kusur civarında en büyük manyetik gradienti elde etmek için tatbik olunan alanın kusurun eksenine dik olması gerekir. Yani bu metot yönsel bir metottur. Bu metotla muayene olunacak parçanın önce manyetikleştirilmesi ve muayene bitince de bu manyetikliğin kaldırılması gerekir. Deney parçasının manyetikleştirilmesi için üç imkan vardır.
Kaynaklarda, curuf kalıntıları, gözenek, çatlak, yan cidara kaynamama ve yetersiz nüfuziyet gibi iç kaynak hatalarının bulunmasında kullanılır. Döküm hataları, laminasyon, korozyon , kalınlık ölçümü bu metod ile yapılır:
Parça bir daimi magnetin veya elektromagnetin alanı içine konur.
Parça üzerinden doğru akım geçen bir bobinin çekirdeğini teşkil eder.
Parça üzerinden yüksek amperli doğru akım geçirilir.
Manyetik parçacık testinin sadece mıknatıslandırılabilen malzemelere uygulanabiliyor olması, bu yöntemin uygulama alanını sınırlandıran bir özelliktir.

Bu sitede yeralan görsel ve yazılı içerik TİMGEMİ MÜHENDİSLİK tarafından sağlanmıştır. Her hakkı saklıdır. 2011 ©